Dag 18 - woensdag 3 september: Vaison – Remoulins

De boze Duitse dame van gisteren had voor de zekerheid de Durchgang die geen doorgang was geblokkeerd met een wasrek dat ze ‘geleend’ had van het tenthuisje, zodat die kaarten in elk geval geschud waren en iedereen sowieso om moest lopen. Tja. Je zit het meest jezelf in de weg denk ik, als je van dat soort dingen een punt maakt.

Na alle commotie hadden we erg veel behoefte aan een dagje rust. Het was al met al toch erg hectisch geweest, en onze spieren protesteerden lichtjes. Het plan was om dan donderdag naar Remoulins te gaan, in de Gard, naar camping La Sousta. Gisteravond laat, vlak voor we gingen slapen, keek ik voor de zekerheid nog even naar het weerbericht voor de komende dagen. Ja hoor, regen en onweer op donderdag. Hoewel we er behoorlijk tegenop zagen de tent nu alweer af te breken en dan later weer ergens anders op te zetten, besloten we toch alsnog vanmorgen te vertrekken. Dat de tent nat zou worden was geen probleem natuurlijk, maar de grond was nog zó verzadigd hier dat het mogelijk opnieuw voor problemen zou zorgen. En dan weer wachten tot alles droog was, geen zin in. Dus na het ontbijt de moed maar bij elkaar geraapt, en om half twaalf reden we het terrein af.

Het was al met al maar een dik uur rijden naar de nieuwe plek, maar je kwam wel meteen in een heel ander landschap. We zaten ten oosten van de Route du Soleil, en nu gingen we 70 km westwaarts. Om iets voor enen reden we La Sousta binnen. Het is altijd spannend of we daar dan terecht kunnen op een van de plekken aan de rand, maar tot nu toe was dat altijd gelukt. Het kan niet altijd feest zijn, want nu was alles vol aan die kant. We reden dus meer richting bos. Wat we zagen: een woud van witte woonmobielen. Werkelijk, niet te geloven. Met vrij veel moeite vonden we uiteindelijk een plek aan de rand, waar we redelijk privé konden staan, alleen was ook hier de grond duidelijk erg nat geweest. Bij de receptie hadden we een kaart gekregen met daarop aangetekend waar je beter niet kon gaan staan als er veel regen verwacht werd, en deze plek hoorde daar niet bij maar de twee ernaast wel. Toch namen we maar de gok, want verder beviel het ons wel. Om een uur of vier stond alles weer op zijn plek, en toen waren we echt helemaal kapot. ’s Avonds aten we een pizza in het restaurant, en het kostte behoorlijk wat moeite het ene been voor het andere te zetten. Kortom, we hadden heel vroeg de pijp uit. Maar, een groot voordeel: hier mogen we gewoon rechtdoor lopen naar het sanitair. Durchgang frei!

The night before...(foto's staan niet in goede volgorde)

....en de nieuwe plek!